اول راه

دردی هست واگر نه درمانی همدردی شاید

  که تسلایی باشد

 بیا یگدیگر را دریابیم که فردادیر است

 شاید دیگر از کوچه ما سهراب عبور نکند تا دنبال

اقاقی باشیم

 شاید دیگر شب وماه ومهتاب اخوان ثالث را نبینیم

شاید دیگر عشق دیارم شهریار را نبینیم بیا

 

 بی منت ببخشیم که فردا دیر است

 

همه رفتند جا می مانیم

 چند روز است مطالبی می خوانم

 

که برداشتم این بود که:

 

گاهی همه می خواهند فرد مهمی باشند

 

کسی نمی خواهد انسان مفیدی باشد

 

شاید کمتر انسانی است

 

 که نخواهد به مقام وثروت وجایگاه آرامی دست یابد

 

ولی چگونه زیستن ورفتن راه مهم است

 

توکل کنیم راه بر ما آشکار شود روشنایی در نور الهی است

 

والا  پیمودن جاده سخت خواهد بود یا علی